" 0-312-964-857"

        Ne yaşamayı becerebildim, ne de yaşamak için savaştım.. Ne nefes almak için çabaladım, ne de nefesimdeki ölüme selam verebildim.. Ne seni gördüm, ne de sesini hissedebildim.. Yaşamak için yaşayıp, nefes alıp verebildiğimi görmek için nefes aldım.. Seni rüyalarımda görüp, hayallerimde süsledim.. Mutluluğumda ki huzura yatırıp saçlarını okşadım sadece...

        Bekledim garibim hayatıma renk verebilmeni bekledim.. Özgürlüğümün yarısını çalmanı bekledim.. Kendi özgürlüğünden bana da verebilmeni bekledim.. Adını bilmediğim kitaplarda yaşamayı istedim.. Bazen ölmeyi istedim.. Bazen sen olmak istedim.. Bazen bizi hayal ettim.. Yardım istedim.. Görünmez olmaktan sıkıldım.. Kendimi mutlu göstermekten sıkıldım.. Eski beni çok özledim.. Bu yeni halimden kimseye hayrımın dokunmayacağını gördüm.. Ben insan olmaktan vazgeçtim.. 

       Kimsesiz duvarların arkasına saklanmak yerine, hayata açılan şu gariban yaşantının içerisine girebilmenin hüznü ile yaşadım. Belki bir değişiklik olur diye.. Hayallerim, hatalarım, hayatım bir alev topunun ucunda duruyor.. Dünyaya çarpması sadece bir kaç saniyesini alabilir ama o mahvolmuş olan şeyi daha kötü bir hale sokamayacağı için çarpmak yerine dünyanın etrafında dönüp duruyor.. O bile bizi takmıyor.. Diğer insanlar ne yapsın?. 

       Hayatı takmıyor değilim, güzel aslında ama içinde insanlar olmadığında.. Yalnızlığın şarabında yaşarcasına yaşayınca güzel.. Kafada biriken dertler silsilesi olmadığında yaşamak çok güzel.. Hiç bir şeyi, hiç bir kimseyi düşünmediğinde, için daralmadığında yaşamak güzeldir belki.. Ama.. Ah şu yok mu! "AMA" Her güzel olayın sonuna gelen kötülüğün kitabı.. Neyse.. Sıkıldım ben, aylar sonra tekrar görüşürüz artık ne diyeyim.. Hoşçakal..