son..

Zamansız çıkarların yaşattığı toplumun bitmez tükenmez içtenliklerinin arasında vurgun yemiş birisi gibi hayatın ölüm sınavına bir çok kez girmiş ve ne hayattan ne de bilinmezliklerin varlığından bir haber olarak yaşamaktayım.. Yaşanmış olan bütün anılarımı yaşamış ve geleceğe olan inancımı bir türlü kazanamayıp bırakmış bulunmaktayım. Bir veda yazısı olmaya yatkın değil ama bir boşluğun sonsuzluğa götüren adımları anlatan yazı olabilir.. Duygularımın an itibariyle yok olduğununu belirtmek isterim.. Sanıyorum ki önceden de olduğu gibi uzun bir süre bana uğramayacak gibi..