KORKU

Küçük bir bataklığa saplanmışcasına bulunduğumuz yerden başka bir yere gidemiyormuşuz gibiyiz sanki.. Bir yere gitmek için ne enerji kaldı hayatımızda ne de gideceğimiz yer kaldı gözlerimizde. Öyle karanlık ki şu koca dünya; yorgunluğumuzun anlamına dair keyifsiz bir boşluk bırakıyor içimizde. Kendini bilmezler tarafından eziliyor, kırılıyor belki de umutsuzluğa vuruluyoruz. Ama her şeye rağmen hayatta kalabilen insanlar tanır oldum. Sadece yaşamak için varlar şu koca dünyada.. Yapılabilecek o kadar güzel şey varken sadece oturup gökyüzünü izlemekten başka hiçbir şey yapamıyoruz. Bizler kendi hayatımıza bir şeyler katamaz olduk. Yorgunluğumuzda boğulur olduk.. Nefes alabilmek için insan olmaktan vazgeçtik.. Bizler yaşamın gerisinde kaldık.. Hep birlikte ölmeyi bekliyoruz sadece...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İki Yabancı

son..

Yeni Hayat