17:51

    Sevelim sevilelim, yeri geldiğinde gülüp oynayalım ama bugün sadece dinleyelim.. Bugün kahkalarımızı bir kenara bırakıp hüzün içerisinde boğulalım.. Bugün yaşanmaması gereken hazin sonun üzüntüsünde karşılaşmayalım.. Bugün olmayan hayallerin derin hüznünde yoğrulmayalım.. Bugün olmayan şeyleri zorlamayalım.. Bugün kendi isteklerimizi unutalım.. Bugün bizi unutalım.. Yapamayacağımız şeyleri sonradan sonlandırmak yerinde en başından bitirelim.. Yormayalım, yorulmayalım.. Hayatınızı birisi için değiştirmeyin mesela.. Anlamıyor çünkü.. Kendi gördüğünü biliyor doğru oymuş gibi davranıp kendisini haklı çıkartıyor, çok zeki sanıyor çünkü kendisini.. İnanmayın gerçek olmayan hiçbir şeye.. Duygusuz bir piç de olmayın.. Ölün ama diriltmeyin.. Sevin ama göstermeyin.. Belli olmayan hiçbir şeyi kabullenmeyin.. Kimseye güvenmeyin.. Siz birisini sevdiğinizde asla onun için değişmeyin.. Çekip gittiğinde üzülmeyin.. Geri döndüğünde yaşam duygusunu hissettirmeyin mesela.. Hak etmediğini hissettiğini

           -Hiç aşık oldunuz mu?                  Ben oldum.. Tarif edilemez bir haz kuyusuna düştüm.. Düştüğüm kuyuda ki hazdan o kadar çok zevk aldım ki hayatımın geri kalanını burada geçirebileceğimi sandım.. Ama yanıldım, tıpkı diğer insanlar gibi.. Bir çocuk gibi heyecanlıydım.. Her gün, her gece onu düşündüm, hiç düşünmediğim bir vakit olmadı.. Çok yakınımdaydı dokunmaya kıyamadım.. Gözlerimi gözlerine değdirdiğimde nefesim ruhumdan ince ince çekiliyordu.. Hissedebiliyordum.. Fazla değer verdim ama kaçmasından korktuğum için göstermedim.. Göstermediğim için kaybeden ben oldum.. Seni kaybettiğim için üzgünüm sevgilim.. Sana gösteremediğim değerler için üzgünüm.. Seni istediğin gibi sevemediğim için üzgünüm..                Yıllar boyu yalnız kaldım.. Kimse ile iyi anlaştığım söylenemez.. Bir yerden sonra yine yalnız kalırım.. Bedevi mahkûmları gibi yalnız kalmaya lanetlenmiş gibi yaşıyorum işte.. Dinlenilen şarkıların içe işlenen sözlerinden zevk almaya çalışırcasına yaşamaya çalı

Zamansız çıkarların yaşattığı toplumun bitmez tükenmez içtenliklerinin arasında vurgun yemiş birisi gibi hayatın ölüm sınavına bir çok kez girmiş ve ne hayattan ne de bilinmezliklerin varlığından bir haber olarak yaşamaktayım.. Yaşanmış olan bütün anılarımı yaşamış ve geleceğe olan inancımı bir türlü kazanamayıp bırakmış bulunmaktayım. Bir veda yazısı olmaya yatkın değil ama bir boşluğun sonsuzluğa götüren adımları anlatan yazı olabilir.. Duygularımın an itibariyle yok olduğununu belirtmek isterim.. Sanıyorum ki önceden de olduğu gibi uzun bir süre bana uğramayacak gibi.. 

             İnce ruhumun etten yapılmış bedenindeki ıssız soğukları andırıyor gibi bakıyorsun gözlerime.. Sevgiye dair umutları yitirmişçesine arkanı dönüp gidiyorsun.. Dargın ve mutsuz sokakların eğlence kaynağıydık sanki.. Bir sarılmanın verdiği huzuru bir de o sarılmadaki içe çekilen muazzam kokuyu özlemenin hasretiyle bekliyor olacağım.. Ne dargınım ne de küskün.. Yorgunum sadece..